สายเคเบิลใต้ทะเลลึก

สายเคเบิลใต้ทะเลลึกเป็นสายเคเบิลประเภทหนึ่งที่ออกแบบมาเพื่อส่งพลังงานและสัญญาณข้อมูลบนพื้นมหาสมุทรโดยเฉพาะ โดยปกติจะประกอบด้วยชั้นฉนวนและตัวนำหลายชั้น และชั้นป้องกันภายนอกเพื่อป้องกันสายเคเบิลจากการกัดเซาะของน้ำทะเลและความเสียหายทางกล

โครงสร้างและการเลือกวัสดุของสายเคเบิลใต้ทะเลลึกจำเป็นต้องพิจารณาปัจจัยต่อไปนี้:
1. ตัวนำ: วัสดุที่นำไฟฟ้าได้ดีเยี่ยม เช่น ทองแดงหรืออลูมิเนียม มักจะใช้เป็นสื่อนำกระแสไฟฟ้า
2. ชั้นฉนวน: สายเคเบิลใต้ทะเลลึกจำเป็นต้องมีคุณสมบัติเป็นฉนวนที่ดีเพื่อป้องกันการรั่วไหลของกระแสไฟและการรบกวนของสัญญาณ วัสดุฉนวนทั่วไป ได้แก่ โพลิเอทิลีน โพลิไวนิลคลอไรด์ เป็นต้น
3. ชั้นป้องกัน: สายเคเบิลใต้ทะเลลึกจำเป็นต้องมีความต้านทานการกัดกร่อนของน้ำทะเลที่ดีและประสิทธิภาพการป้องกันทางกล วัสดุชั้นป้องกันทั่วไป ได้แก่ โพลิเอทิลีน โพลิไวนิลคลอไรด์ โพลิเอไมด์ และอื่นๆ
4. ชั้นป้องกันด้านนอก: เพื่อเพิ่มความต้านทานแรงดันและความต้านทานการสึกหรอของสายเคเบิล สายเคเบิลใต้ทะเลลึกมักจะเพิ่มชั้นของชั้นป้องกันภายนอก วัสดุทั่วไป ได้แก่ ลวดสลิงเหล็ก แถบเหล็ก และอื่น ๆ

การใช้งานของสายเคเบิลใต้ทะเลลึกนั้นเน้นไปที่สาขาวิศวกรรมมหาสมุทรเป็นหลัก ซึ่งรวมถึงการพัฒนาน้ำมันและก๊าซใต้ทะเล การสังเกตการณ์มหาสมุทร และการสื่อสารใต้ทะเล สามารถใช้ส่งพลังงานและสัญญาณข้อมูล แหล่งจ่ายไฟ และการตรวจสอบระยะไกลและการควบคุมอุปกรณ์ใต้ทะเล เนื่องจากความซับซ้อนของสภาพแวดล้อมใต้ทะเลลึกและสภาวะสุดขั้ว เช่น ความดันสูงและอุณหภูมิต่ำ สายเคเบิลใต้ทะเลลึกจึงจำเป็นต้องมีลักษณะเฉพาะ เช่น ทนทานต่อการกัดกร่อน ทนแรงดัน และทนอุณหภูมิต่ำ เพื่อให้แน่ใจว่าการส่งพลังงานและข้อมูลมีความเสถียรและเชื่อถือได้ สัญญาณในสภาพแวดล้อมที่รุนแรง